معرفی یک گونه جدید مخمر .Fonsecazyma quercina sp. nov، جداسازی شده از شاخه بلوط در غرب ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ‌ارشد بیماری‌شناسی گیاهی، گروه گیاه‌پزشکی، دانشکده کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

2 دانشیار گروه گیاه‌پزشکی، دانشکده کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

3 کارشناسی ‌ارشد بیماری‌شناسی گیاهی، گروه گیاه‌پزشکی، دانشکده کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

10.22092/bot.j.iran.2024.365482.1385

چکیده

 
 
جنگل‌ها کانون تنوع زیستی مخمرها هستند. در این بررسی یک جدایه مخمر از نمونه شاخه‌ بلوط ایرانی (.Quercus brantii Lind) در جنگل‌های بلوط زاگرس (استان کرمانشاه، غرب ایران)، جداسازی شد. ویژگی‌های ریخت‌شناختی، فیزیولوژیکی و تجزیه و تحلیل توالی ناحیه D1/D2 ژن زیر واحد بزرگ rRNA و فاصله‌ ترانویسی شده‌ داخلی (ITS) نشان داد که این جدایه مخمر به جنس Fonsecazyma (Tremellales, Bulleraceae) تعلق دارد. تجزیه و تحلیل تبارزایی براساس توالی‌های D1/D2 و ITS نشان داد که سویه IRAN 18507F متعلق به جنس مذکور بیش‌ترین شباهت (58/97 %) را با گونه Fonsecazyma sp. KT301 دارد، لذا نام Fonsecazyma quercina sp. nov. برای این گونه پیشنهاد شد. سلول‌های این مخمر کروی بوده و ‌توانست تا غلظت 1 مولار NaCl رشد کند. گونه مذکور در اسیدیته ۴، 8 و 10 رشد کرد، اما قادر به رشد در pH اسیدی 2 نبود. این جدایه مقاوم در برابر سرما است که می‌تواند به خوبی بین دماهای 6 تا 25 درجه سلسیوس رشد کند، اما در دمای خارج از این محدوده توانایی رشد ندارد. جدایه مخمر مورد آزمایش به خوبی قادر به استفاده از گلوکز، ترهالوز، ساکارز، مانوز، مالتوز و فروکتوز به عنوان منابع کربن بود، اما از سلوبیوز، سوربیتول و رامنوز به صورت خفیف استفاده کرد و قادر به استفاده از گالاکتوز، سوربوز، لاکتوز، ملیبیوز، آرابینوز، ریبوز و گلیسین به عنوان تنها منابع کربن نبود. سویه مرجع Fonsecazyma quercina sp. nov. در مجموعه هرباریوم وزارت جهاد کشاورزی (IRAN 18507F) قرار داده شد و به صورت غیرفعال نگهداری می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات



مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 30 بهمن 1403
  • تاریخ دریافت: 28 فروردین 1403
  • تاریخ بازنگری: 10 خرداد 1403
  • تاریخ پذیرش: 23 خرداد 1403