مقایسه ریخت‌شناسی Ambrosia psilostachya در زیستگاه‌های مختلف شهرستان بندر انزلی (استان گیلان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زراعت، دانشگاه گیلان و کارشناس سازمان جهاد کشاورزی گیلان، رشت، ایران

2 استادیار پژوهش بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج

چکیده

این بررسی، جهت مقایسه ریخت‌شناسی گیاه مهاجم Ambrosia psilostachya در مراحل مختلف رشد از چهار زیستگاه حاشیه جاده (1)، زمین‌های اطراف شالیزار (2)، مناطق مسکونی (3) و زمین‌های ساحلی (4) شهرستان بندر انزلی، در سال 1398 اجرا شد. نمونه‌برداری در پنج مرحله رشد آمبروزیا و 10 بوته از هر زیستگاه به صورت تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین تولید زی‌توده، ارتفاع بوته و طول گل‌آذین نر گیاه در زیستگاه (2) و (4) و بیشترین تعداد گل‌آذین نر در زیستگاه (3) و (2) بود. همچنین، حداکثر زی‌توده گیاه در زیستگاه‌های (2)، (1) و (4) در زمان 110 روز و در زیستگاه (3) در زمان 82 روز پس از سبز شدن گیاه بود و پس از آن، گیاه وارد فاز زایشی شد. روند افزایش ارتفاع بوته‌ها در زیستگاه (1) تا زمان 69 روز و در زیستگاه‌های (2) و (4) تا 110 روز پس از سبز شدن ادامه داشت و پس از آن کاهش یافت. در زیستگاه (3) نیز روند تغییرات افزایش ارتفاع خطی بود و تا رسیدگی کامل بوته‌ها (آبان) ادامه داشت. ظهور گل‌آذین نر در چهار زیستگاه تقریبا در اواسط تیر بود. روند افزایش تعداد ساقه گل‌دهنده در زیستگاه‌های (3) و (4) تا 82 روز پس از سبز شدن بود، ولی در زیستگاه‌های (2) و (1) روند خطی بود و تا پایان دوره رشد (آبان) گیاه ادامه داشت.

کلیدواژه‌ها


Abul-Fatih, H.A. & Bazzaz, F.A. 1979. The biology of Ambrosia trifida L. New Phytologist 83: 817–827.
Basky, Z., Ladanyi, M. & Simoncic, A. 2017. Efficient reduction of biomass, seed and season long pollen production common ragweed (Ambrosia artemisiifolia L.). Urban Forestry & Urban Greening 24: 134–140.
Bassett, I.J. & Crompton, C.W. 1975. The biology of Canadian weeds. Ambrosia artemisiifolia L. and A. psilostachya DC. Canadian Journal of Plant Science 55: 463–476.
Cheraghian, A. 2016. A guide for diagnosis and detection of quarantine pests: perennial ragweed. Ambrosia psilostachya DC. Asterales: Asteraceae. Islamic Republic of Iran. Ministry of Jihad-e-Agriculture. Plant Protection Organization (In Persian).
Dalrymple, R.L. & Rogers, J.L. 1983. Allelopathic effects of western ragweed on seed germination and seedling growth of selected plants. Journal of Chemical Ecology 9: 1073–1078.
Gentili, R., Ambrosini, R., Montagnani, C., Caronni, S. & Citterio, S. 2018. Effect of soil pH on the growth, reproductive investment and pollen allergenicity of Ambrosia artemisiifolia L. Frontiers in Plant Science 9: 1–13.
Hovick, S., McArdle, A., Kent Harrison, S. & Regnier, E. 2018. A mosaic of phenotypic variation in giant ragweed (Ambrosia trifida): local- and continental- scale patterns in a range expanding agricultural weed. Evolutionary Applications 11: 995–1009.
Horak, M.J. & Loughlin, T.M. 2000. Growth analysis of four Amaranthus species. Weed Science 48: 347–355.
Korczynski, M. & Krasicka-Korczynska, E. 2011. Architecture of Ambrosia psilostachya DC. individuals in different habitats. Acta Agrobotanica 64: 115–122.
Leiblein, M.C. & Trackenberg, O. 2014. Phenotypic variation of 38 European Ambrosia artemisiifolia populations measured in a common garden experiment. Biological Invasions 16: 2003–2015.
Montagnani, C., Gentili, R., Smith, M., Citterio, S. & Guarino, M.F. 2017. The worldwide spread, success and impact of ragweed (Ambrosia spp.). Critical Reviews in Plant Sciences 36: 1–40.
Nakahara, T., Fukano, Y., Hirota, S.K. & Tetsukazu, Y. 2018. Size advantage for male function and size-dependent sex allocation in Ambrosia artemisiifolia, a wind-pollinated plant. Ecology and Evolution 8: 1159–1170.
Reznik, S.Y. 2009. Common ragweed (Ambrosia artemisiifolia L.) in Russia. Spread, distribution, abundance, harmfulness and control measures. Ambrosia, The first international ragweed review 26: 1–10.
Salzman, A.G. 1985. Habitat selection in a clonal plant. Science 228: 603–604.
Simard, M.J. & Benoit, D.L. 2011. Effect of repetitive mowing on common ragweed (Ambrosia artemisifolia L.) pollen and seed production. Annals of Agricultural and Environmental Medicine 18: 55–62.
Skalova, H., Guo, W., Moravcova, L. & Pysek, P. 2019. Performance of Ambrosia artemisiifolia and its potential competitors in an experimental temperature and salinity gradient and implications for management. Management of Biological Invasions 10: 359–376.
Solter, U. & Verschwele, A. 2014. Thermal, Mechanical and Chemical Control of Ragweed (Ambrosia artemisiifolia) in Different Habitats. Proceeding of 26th German Conference on Weed Biology and Weed Control, Braunschweig, Germany, 11–13 March, pp. 507–510.
Tokasi, S., Kazerooni Monfared, E., Yaghoubi, B., Oveisi, M., Sasanfar, H., Rahimian Mashhadi, H. & Muller-Scharer, H. 2017. First report of Ambrosia psilostachya from Iran: an invasive plant species establishing in coastal area of Gilan province (N. Iran). Rostaniha 18: 222–226.
Tokasi, S., Sohrabi, S. & Kazerooni Monfared, E. 2018. Risk assessment of two invasive plants, water hyacinth (Eichhornia crassipes) (Mart. Solms) and perennial ragweed (Ambrosia Psilostachya DC.) in Gilan province. Journal of Biosafety 11: 57–72 (In Persian).
Torices, R. & Mendez, M. 2011. Influence of inflorescence size on sexual expression and female reproductive success in a monoecious species. Plant Biology 13: 78–85.
Wan, S., Yuan, T., Bowdish, S., Wallace, L., Russell, S.D. & Luo, Y. 2002. Response of an allergenic species, Ambrosia psilostachya (Asteraceae), to experimental warming and clipping: implications for public health. American Journal of Botany 89: 1843–1846.
Wohlfahrt, G., Tomelleri, E. & Hammerle, A. 2019. The urban imprint on plant phenology. Nature Ecology & Evolution 3: 1668–1674.