Solanum viarum، گیاهی جدید و مهاجم برای ایران

نوع مقاله : سیستماتیک و تنوع زیستی گیاهان

نویسندگان

1 محقق بخش تحقیقات رستنی‌ها، مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

2 پژوهشگر کانون گیاهان، مؤسسه طبیعت، آموزش و تحقیقات طبیعت‌گردان، تهران، ایران

چکیده

گونهSolanum viarum Dunal  (تیره سیب‌زمینی) برای نخستین بار در ایران از اطراف قادیکلا قائمشهر در استان مازندران جمع‌آوری و گزارش می‌شود. نکاتی درباره ریخت‌شناسی، تاکسونومی، پراکندگی جغرافیایی، زیستگاه و مصارف کاربردی این گونه ارایه می‌شود. این نخستین گزارش از گونه خاردار تاجریزی از بخش Acanthophoraدر ایران است. بیشتر گونه‌های تیره سیب‌زمینی از جملهS. viarum ، دارای Solasodine هستند که این ترکیب دارای خواص دارویی بسیاری بوده و در ایران به عنوان کاهش‌دهنده تب، تسکین‌دهنده درد، ملین، مسهل، ضدآسم، ترمیم‌کننده، هضم غذا، ضدعفونی‌کننده دهان، درمان بیماری‌های پوستی، دندان درد و غیره استفاده می‌شود.

کلیدواژه‌ها


Babu, C.R. 1971. The identity of Solanum khasianum Cl. var. chatterjeeanum Sen Gupta (Solanaceae). Journal of the Bombay Natural History Society 67: 609–611.
Charles, T., Bryson, K., Reddy, N. John, D. & Byrd, Jr. 2012. Growth, development, and morphological differences among native and nonnative prickly nightshades (Solanum spp.) of the southeastern United States. Invasive Plant Science and Management 5: 341–352.
Eskandari, M., Assadi, M., Shirzadian, S. & Mehregan, I. 2019. Ethnobotanical study and distribution of the Solanum section Solanum species (Solanaceae) in Iran. Journal of Medicinal Plants 18(71): 85–98.
Eskandari, M., Assadi, M., Shirzadian, S. & Mehregan, I. 2020. Taxonomical, Molecular Phylogeny and Ethnobotanical Study of Solanum in Iran. PhD Thesis. 147 pp. (unpublished).
Ghahremaninejad, F. & Riahi, M. 2020. The systematic position of Archihyoscyamus A.M.Lu (Solanaceae Juss.): an analysis based on nuclear and plastid sequences. Botany Letters. doi: 10.1080/23818107.2020.1824806.
Jaeger, P. & Hepper, F.N. 1986. A review of the genus Solanum in Africa. Pp. 41–55. In: W.G. D'Arcy, Solanaceae: Biology and Systematics. Columbia University Press, New York.
Khatamsaz, M. 1998. Solanaceae No. 24. In: Assadi, M., Mozaffarian, V. & Massoumi A.A. (eds), Flora
of Iran. Research Institute of Forests and Rangelands. 112 pp.
Mullahey, J.J., Nee, M., Wunderlin, R.P. & Delaney, K.R. 1993. “Tropical soda apple (Solanum viarum): a new weed threat in subtropical regions”. Weed Technology 7(3): 783−786.
Nee, M. 1991. Synopsis of Solanum section Acatuhophora: a group of interest for glycoalkaloids. Pp. 257–266. In: J.G. Hawkes, R.N. Lester, M. Nee & N. Estrada (eds), Solanaceae III: Taxonomy, Chemistry and Evolution. Royal Botanic Gardens. Kew and Linnean Society of London.
Schonebeck-Temesy, E. 1972. Solanaceae. Pp. 49–79. In: K.H. Rechinger (ed.), Flora Iranica 100. Graz.
Waggy, M.A. 2009. Solanum viarum. In: Fire Effects Information System [Online]. U.S. Department
of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station, Fire Sciences Laboratory (Producer). Available at: https://www.fs.fed.us/database/feis/plants/forb/solvia/all.html [Nov. 30, 2020].
Welman, W.G. 2003. The genus Solanum (Solanaceae) in southern Africa: subgenus Leptostemonum, the introduced sections Acanthophora and Torva. Bothalia 33(1): 1–18.