بررسی وضعیت خفتگی و جوانه زنی بذور ده گونه از علف های هرز تیره گندمیان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 بخش تحقیقات علف های هرز، موسسه تحقیقات آفات و بیماری های گیاهی، صندوق پستی 1454، تهران 19395

2 بخش تحقیقات رستنی ها، موسسه تحقیقات آفات و بیماری های گیاهی، صندوق پستی1454، تهران 19395

چکیده

بذور چند گونه از علف های هرز تیره گندمیان شامل :
Bromus danthoniae Trin., Bromus tectorum L.,   Echinocloa crus-galli (L.) P. Beauv., Hordeum glaucum Steud., Sorghum halepense (L.) Pers., Setaria glauca (L.) P. Beauv., Setaria verticillata (L.) P. Beauv., Setaria viridis (L.) P. Beauv., Elymus repens (L.) Gould.  و دو تیپ از گونهPhalaris minor Retz.  از نظر زیستایی (viability) مقدار و نوع خفتگی و همچنین برخی عوامل موثر در شکستن خفتگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بذور تمامی گونه ها زیستایی بالایی داشتند، به طوری که کمترین زیستایی مربوط به بذر Setaria viridis   (88 درصد) و بالاترین زیستایی مربوط به بذر Bromus danthoniae (100 درصد) بود. سرمادهی، هورمون ژیبرلین و سپس یون نیترات تاثیر به سزایی در شکستن خفتگی داشت. سولفوریک اسید و تیمار دهی با دمای بالا موجب افزایش  جوانه زنی در بذور سوروف (Echinocloa crus-galli) و قیاق (Sorghum halepense)که دارای خفتگی عمیق تری بودندگردید. دمای بهینه برای گونه های مختلف متفاوت بود و بیشتر گستره 15 الی 25 درجه سانتی گراد را شامل شد و در مورد بذر قیاق 35 درجه سانتی گراد به دست آمد. نور در جوانه زنی Bromus tectorum B. danthoniae, و Hordeum glaucum بازدارنده بود،  اما در جوانه زنی  بذور  قیاق و سوروف تاثیری مثبت داشت.  در بذور   B. danthoniae،  Elymus repens و  خصوصاً   Sorghum halepenseو Setaria viridis خفتگی عمیق و طولانی در رویان مشاهده گردید. همچنین دو تیپ مختلف از گونه Phalaris  minor  جمع آوری شد که از نظر طول دوره خفتگی اولیه با یکدیگر تفاوت داشتند. 

کلیدواژه‌ها


منابع در متن می‌باشد.