Myxotrichum, a new genus for the funga of Iran

Document Type : Research Paper

Author

Associate Prof., Department of Plant Protection, College of Agriculture, Razi University, Kermanshah, Iran

10.22092/bot.j.iran.2023.362444.1358

Abstract

An isolate of an ascomycetous fungus collected during a field trip in the Zagros Forest, Kermanshah province (West of Iran) was identified as Myxotrichum. Based on the morphological and molecular characters the isolate was identified as M. deflexum. Genomic DNA was extracted and a nuclear rDNA region, containing the internal transcribed spacers 1, 2 and 5.8S gene of rDNA (ITS) were amplified and PCR product was sequenced. Amplicon was purified, sequenced and submitted to the GenBank (Acc. No. OR047187). The BLAST search results showed highest similarity of this isolate to other isolates of M. deflexum from GenBank. By reviewing the literature on ascomycetous fungi, Myxotrichum is found as a new genus for the funga of Iran.

Keywords

Main Subjects

Article Title [Persian]

Myxotrichum، جنس جدیدی برای قارچ‌های ایران

Author [Persian]

  • صمد جمالی
دانشیار گروه گیاه‌پزشکی، دانشـکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
Abstract [Persian]

جنس Myxotrichum از جمله قارچ‌های آسکومیست در راسته Helotiales و رده Leotiomycetes است که زیستگاه معمول گونه‌های آن، لایه‌های هوموس در جنگل‌ها و تعدادی نیز از خاک، چوب، مواد سلولزی و سایر مواد پوسیده گزارش شده‌اند. بیشتر گونه‌های این جنس در دمای پایین رشد کرده و به ‌صورت پوده‌رست در تجزیه مواد گیاهی نقش مؤثری ایفا می‌کنند. تاکنون 20 گونه معتبر از این جنس در جهان گزارش و تایید شده ولی در ایران تا کنون مطالعه‌ای در مورد جنس مذکور صورت نگرفته و گزارشی از این جنس و گونه‌های آن وجود ندارد. طی بازدیدهای دوره‌ای از جنگل‌های بلوط در استان کرمانشاه، برگ‌های پوسیده درختان جمع‌‌آوری و با کشت آن‌ها یک آرایه قارچی با مشخصات زیر به دست آمد. پرگنه روی محیط کشت عصاره سیب زمینی-دکستروز-آگار رشد بسیار کمی داشت و پس از چهار هفته در دمای ۲۵ درجه سلسیوس به ۲۰ میلی‌متر رسید. پرگنه‌ در ابتدا سفید رنگ و با گذشت زمان به قهوه‌ای متمایل به قرمز تغییر یافت. رنگ پشت پرگنه قرمز شرابی بود. رنگدانه‌های صورتی تا قرمز نیز در محیط کشت تولید شد. آسکوکارپ‌ها کروی و با زواید قهوه‌ای تیره و منشعب پوشیده شده بودند. انشعابات زواید راست و تعدادی نیز برگشته و وارونه و انتهای آن‌ها تا حدودی شفاف بودند. آسک‌ها شفاف، دارای هشت آسکوسپور، کروی تا نیمه‌کروی و به ابعاد 15/12-7/2 × 12/8-10/7 میکرومتر بودند. آسکوسپورها شفاف، بیضوی و به ابعاد 4/4-3/3 × 3-2 میکرومتر بودند. مرحله میتوسپوری قارچ در محیط کشت مشاهده نشد. توصیف این جنس با توصیف سایر محققان در مورد جنس Myxotrichum و گونه M. deflexum Berk منطبق بود. به علاوه، هویت گونه مذکور، با استفاده از توالی‌یابی ناحیه نسخه‌برداری شده داخلی دی.ان.ای. ریبوزومی و واکاوی فیلوژنتیکی انجام شد.

Keywords [Persian]

  • Ascomycota
  • Helotiales
  • Leotiomycete
  • Myxotrichum deflexum

References

Becker, P.T., Stubbe, D., Claessens, J., Roesems, S., Bastin, Y., Planard, C., Cassagne, C., Piarroux, R. & Hendrickx, M. 2014. Quality control in culture collections: confirming identity of filamentous fungi by MALDI-TOF MS. Mycoscience 56(3): 273–279.
Currah, R.S. 1985. Taxonomy of the Onygenales: Arthrodermataceae, Gymnoascaceae, Myxo-trichaceae, and Onygenaceae. Mycotaxon 24: 1–216.
Ekanayaka, A.H., Hyde, K.D., Gentekaki, E., McKenzie, E.H.C., Zhao, Q., Bulgakov, T.S. & Camporesi, E. 2019. Preliminary classification of Leotiomycetes. Mycosphere 10(1): 310–489.
Eriksson, O.E., Baral, H.O., Currah, R.S., Hansen, K., Kurtzman, C.P., Læssøe, T. & Rambold, G. 2001. Outline of Ascomycota. Myconet 7: 1–88.
Fernando, A.A., Anagnost, S.E., Morey, S.R., Zhou, S., Catranis, C.M. & Wang, C.J.K. 2005. Noteworthy microfungi from air samples. Mycotaxon 92(1): 323–338.
Johnston, P.R., Quijada, L., Smith, C.A., Baral, H.O., Hosoya, T., Baschien, C., Pärtel, K., Zhuang, W.Y., Haelewaters, D., Park, D. & Carl, S. 2019. A multigene phylogeny toward a new phylogenetic classification for the Leotiomycetes. IMA Fungus 10: 1–22.
Nugari, M.P. 2005. Textile fibers (cotton, linen, and other fibers). Pp. 113–116. In: Caneva, G., Nugari, M.P. & Salvadori, O. (eds), Plant Biology for Cultural Heritage, Getty Publications, Los Angeles.
Pasquariello, G., Valenti, P., Maggi, O. & Persiani, A.M. 2005. Pp. 108–113. In: Caneva, G., Nugari, M.P. & Salvadori, O. (eds), Plant Biology for Cultural Heritage, Getty Publications, Los Angeles.
Sato, Y., Aoki, M. & Kigawa, R. 2014. Microbial deterioration of tsunami-affected paper-based objects: A case study. International Biodeterioration and Biodegradation 88: 142–149.
Tamura, K., Peterson, D., Peterson, N., Stecher, G., Nei, M. & Kumar, S. 2011. MEGA 5: molecular evolutionary genetics analysis using maximum likelihood, evolutionary distance, and maximum parsimony methods. Molecular Biology and Evolution 28(10): 2731–2739.
Uchiyama, S., Kamiya, S. & Udagawa, S.I. 1995. A new variety of Myxotrichum ochraceum from Japanese soil. Mycoscience 36(3): 289–292.
White, T.J., Bruns, T.D., Lee, S.B. & Taylor, J.W. 1990. Amplification and sequencing of fungal ribosomal RNA genes for phylogenetics. Pp. 315–322. In: Innis, N., Gelfand, D., Sninsky, J. & White, T.C. (eds), PCR Protocols and Applications - A Laboratory Manual. Academic Press, New York.
Wijayawardene, N.N., Hyde, K.D., Al-Ani, L.K.T., Tedersoo, L., Haelewaters, D., Rajeshkumar, K.C., Zhao, R.L., Aptroot, A., Leontyev, D.V., Saxena, R.K. & Tokarev, Y.S. 2020. Outline of Fungi and fungus-like taxa. Mycosphere Online: Journal of Fungal Biology 11(1): 1060–1456.
Rostaniha
Volume 24, Issue 2 - Serial Number 69
December 2023
Pages 182-186

Files

History

  • Receive Date: 30 May 2023
  • Revise Date: 08 July 2023
  • Accept Date: 15 July 2023

Share

How to cite

Statistics